باسمه تعالی

آیا انجیل مقدس است!؟
مراسم خدا خوری در مسیحیت!

به قلم دکتر محمد حسن قدیری ابیانه
دکترای مدیریت استراتژیک

Mh.ghadiri@gmail.com

4 مهر 1384

انجیل در قرآن

سوره اي از قرآن "مريم" و ديگري "مائده" نام دارد كه در آن از طعامي كه خداوند از آسمان براي عيسي و حواريون وي نازل نمود، سخن به ميان مي آورد، همان واقعه اي كه نزد مسیحیان به نام "شام آخر" معروف است.

در قرآن 12 بار، در 6 سوره، نام انجيل ذكر شده كه از آن به عنوان كتاب خدا ياد گرديده است.

در قرآن، 45 بار نام "عيسي" و 11 بار نام "مسيح"، در 13 سوره كه در مجموع بيش از 10% از سوره هاي قرآن را تشكيل مي دهند آمده است. قرآن شامل 114 سوره مي باشد.

آما لازم به ذکر است که مطابق اسلام انجیلی که امروزه در دست مسیحیان است انجیل واقعی نیست و در آن تحریف صورت گرفته است:

يَأَهْلَ الْكِتَبِ لَا تَغْلُواْ فِى دِينِكُمْ وَلَا تَقُولُواْ عَلَى اللَّهِ إِلَّا الْحَقَّ إِنَّمَا الْمَسِيحُ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ رَسُولُ اللَّهِ وَكَلِمَتُهُ أَلْقَهَا إِلَى مَرْيَمَ وَرُوحٌ مِّنْهُ فََامِنُوا بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ وَلَا تَقُولُوا ثَلَثَةٌ انْتَهُوا خَيْراً لَكُمْ إِنَّمَا اللَّهُ إلَهٌ وَ حِدٌ سُبْحَنَهُ أَنْ يَكُونَ لَهُ وَلَدٌ لَهُ مَا فِى السَّمَوَتِ وَمَا فِى الْأَرْضِ وَكَفَى بِاللَّهِ وَكِيلاً لَنْ يَسْتَنْكِفَ الْمَسِيحُ أَنْ يَكُونَ عَبْداً لِلَّهِ وَلَا الْمَلَِكَةُ الْمُقَرَّبُونَ وَمَنْ يَسْتَنْكِفْ عَنْ عِبَادَتِهِ وَيَسْتَكْبِرْ فَسَيَحْشُرُهُمْ إِلَيْهِ جَمِيعاً

اى اهل كتاب! در دين خود غلوّ نكنيد و جز حقّ، به خداوند نسبتى ندهيد. همانا مسيح، عيسى پسر مريم، فرستاده‏ى خداوند و كلمه‏ى اوست كه به مريم القا نمود و روحى است از جانب او. پس به خداوند و پيامبرانش ايمان آوريد، و به تثليث قائل نشويد. (از اين حرف) دست برداريد كه به نفع شماست. جز اين نيست كه اللّه خدايى است يكتا، و از اينكه فرزندى داشته باشد منزّه است. آنچه در آسمان‏ها و آنچه در زمين است از آن اوست و خداوند براى تدبير و سرپرستى هستى كافى است. و هرگز مسيح از اينكه بنده خدا باشد استنكاف ندارد و فرشتگان مقرّب نيز (سرپيچى ندارند) و هر كس از بندگى خداوند سرپيچى كند و تكبّر ورزد، پس (بداند كه) بزودى همه را به نزد خود محشور مى‏كند. (قرآن كريم- آيات 172 و 171 از سورۀ نساء)

 

تحریف انجیل

 یهودیان در آن زمان قداست حضرت عیسی (ع) و مریم مقدس (س)  را نپذیرفتند. بنابراین از دیدگاه یهودیان مریم مقدس نعوذو بالله مرتکب گناه بزرگی شده و عیسی (ع) نتیجه آن گناه ا ست و گناه دیگر وی آن بوده که این گناه بزرگ را معجزه الهی معرفی کرده است.

یهودیان سعی کردند حضرت عیسی (ع) را به صلیب بکشند هر چند طبق قرآن او را نکشتند بلکه امر بر آنها مشتبه شد.

با این وجود برای اینکه یهودیان خود را حق بجانب جلوه دهند دست به تحریف زدند و انجیل امروزی پر است از تحریفات که خواننده آ« یهودیان را بر حق و مسیح (ع) را فردی غیر منطقی معرفی می نماید.


مراسم خداخوری در مسیحیت

نمونه این تحریف را می توان در این بخش از انجیل دید. در انجیل یوهنا بای ششم آیات 52 تا 58آمده است:

پس جدالی سخت در میان یهودیان در گرفت که «این مرد چگونه می‌تواند بدن خود را به ما بدهد تا بخوریم؟» عیسی به ایشان گفت: «آمین، آمین، به شما می‌گویم، که تا بدن پسر ‌انسان را نخورید و خون او را ننوشید، در خود حیات ندارید. هر‌که بدن مرا بخورَد و خون مرا بنوشد، حیات جاویدان دارد، و من در روز بازپسین او را بر‌خواهم خیزانید  زیرا بدن من خوردنی حقیقی و خون من آشامیدنی حقیقی است. کسی که بدن مرا می‌خورَد و خون مرا می‌نوشد، در من ساکن می‌شود و من در او.  همانگونه که پدرِ زنده مرا فرستاد و من به پدرْ زنده‌ام، آن که مرا می‌خورد نیز به من زنده خواهد بود. این است نانی که از آسمان نازل شد؛ نه مانند آنچه پدران شما خوردند، و با اینحال مردند؛ بلکه هر‌کس از این نان بخورد، تا ابد زنده خواهد ماند.»

تصویر خدا

در حالی که مسیحیان خدا را به تصویر می کشند و آن را به صورت پیرمرد (خدای پدر) و مسیح (ع) را جوانی مجروح (خدای پسر) و کبوتر (روح القدس) به تصویر می کشند در عهد عتیق از قول حضرت موسی (ع) آمده است: "پس خويشتن را بسيار متوجه باشيد، زيرا در روزي كه خداوند با شما در حوريب از ميان آتش تكلم مي نمود، هيچ صورتي نديديد. مبادا فاسد شويد و براي خود صورت تراشيده، يا تمثال هر شكلي از شبيه ذكور يا اناث بسازيد، يا شبيه هر بهيمه اي كه بر روي زمين است، يا شبيه هر مرغ بالدار كخ در آسمان مي پرد، يا شبيه هر خزنده اي بر زمين يا شبيه هر ماهي كه در آبهاي زير زمين است (...) اين بر تو ظاهر شد تا بداني كه يهوه خداست و غير ار او ديگري نيست. لهذا امروز بدان و در دل خود نگاه دار كه يهوه خداست، بالا در آسمان و پايين بر روي زمين و ديگري نيست. (عهد عتيق- سفر تثنيه- فصل 4- آيه هاي 18-15، 35 و39)

قرآن نیز می فرماید:

لِلَّهِ مَن فِى السَّمَوَتِ وَمَن فِى الْأَرْضِ وَمَا يَتَّبِعُ الَّذِينَ يَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ شُرَكَآءَ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَإِنْ هُمْ إِلَّا يَخْرُصُونَ‏ هُوَ الَّذِى جَعَلَ لَكُمُ الَّيْلَ لِتَسْكُنُواْ فِيهِ وَالنَّهَارَ مُبْصِراً إِنَّ فِى ذَلِكَ لَأَيَتٍ لِّقَوْمٍ يَسْمَعُونَ‏ قَالُواْ اتَّخَذَ اللَّهُ وَلَداً سُبْحَنَهُ هُوَ الْغَنِىُّ لَهُ مَا فِى السَّمَوَتِ وَمَا فِى الْأَرْضِ إِنْ عِندَكُم مِّن سُلْطَنٍ بِهَذَآ أَتَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ‏

آگاه باشيد! همانا هر كس در آسمان‏ها و هر كس در زمين است، از آنِ خداست و كسانى كه به جاى خداوند شريكانى را مى‏خوانند، (از آنها نيز) پيروى نمى‏كنند، بلكه جز گمان خود چيز ديگرى را پيروى نمى‏كنند و آنان جز دروغگويانى بيش نيستند. اوست كسى كه شب را براى شما قرار داد تا در آن آرامش يابيد و روز را روشنى بخش گردانيد (تا به كار پردازيد). يقيناً در اين (نظام حكيمانه و هدفدار،) نشانه‏هايى براى گروهى است كه مى‏شنوند. اوست كسى كه شب را براى شما قرار داد تا در آن آرامش يابيد و روز را روشنى بخش گردانيد (تا به كار پردازيد). يقيناً در اين (نظام حكيمانه و هدفدار،) نشانه‏هايى براى گروهى است كه مى‏شنوند. مشركان) گفتند: خداوند فرزندى گرفته است، او منزّه است، او بى‏نياز است. آنچه در آسمان‏ها و زمين است از آنِ اوست. هيچ دليلى نزد شما بر اين گفتار نيست. آيا آنچه را نمى‏دانيد به خدا نسبت مى‏دهيد؟ (قرآن كريم- آيات 66 تا 68 سورۀ يونس)

 

مسیح (ع) در اسلام

عيسي (ع)، نزد مسلمانان، يكي از بزرگترين پيامبران الهي محسوب مي شود، همان  

مسيح كه وعدۀ ظهور او به قوم اسرائيل داده شده است. اما وي، نه "پسر خداوند" است و نه "خداوند مجسم"، بعنوان يكي از سه عنصر تثليث. در واقع، در پيشگوييهاي عهد عتيق كه مسيحيان معمولأ بدان عطف مي نمايند، از وعده براي ظهور " يك پيامبر" سخن به ميان مي آيد و هرگز اشاره اي به "پسر خدا" يا موارد مشابه آن نمي نمايد:

"نبي‌اي را براي ايشان از ميان برادران ايشان مثل تو مبعوث خواهم كرد ، و كلام خود را به دهانش خواهم گذاشت و هر آنچه به او امر فرمايم به ايشان خواهد گفت و هر كسي كه سخنان مرا، كه او به اسم من گويد نشنود من از او مطالبه خواهم كرد. "(عهد عتيق- سفر تثنيه- فصل 18- آيات 19 و 18)

لَقَدْ كَفَرَ الَّذِينَ قَالُوا إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْمَسِيحُ ابْنُ مَرْيَمَ وَقَالَ الْمَسِيحُ يَبَنِى إِسْرَ ءِيلَ اعْبُدُواْ اللَّهَ رَبِّى وَرَبَّكُمْ إِنَّهُ مَن يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدْ حَرَّمَ اللَّهُ عَلَيْهِ الْجَنَّةَ وَمَأْوَيهُ النَّارَ وَمَا لِلظَّلِمِينَ مِنْ أَنصَارٍ لَقَدْ كَفَرَ الَّذِينَ قَالُواْ إِنَّ اللَّهَ ثَالِثُ ثَلَثَةٍ وَمَا مِنْ إِلَهٍ إِلَّا إِلَهٌ وَ حِدٌ وَ إِن لَّمْ يَنتَهُواْ عَمَّا يَقُولُونَ لَيَمَسَّنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِنْهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ ‏أَفَلَا يَتُوبُونَ إِلَى اللَّهِ وَيَسْتَغْفِرُونَهُ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ مَا الْمَسِيحُ ابْنُ مَرْيَمَ إِلَّا رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهِ الرُّسُلُ وَأُمُّهُ صِدِّيقَةٌ كَانَا يَأْكُلَانِ الطَّعَامَ انظُرْ كَيْفَ نُبَيِّنُ لَهُمُ الْأَيَتِ ثُمَّ انظُرْ أَنَّى‏ يُؤْفَكُونَ‏

همانا كسانى كه گفتند: خداوند، همان مسيح پسر مريم است، قطعاً كافر شدند. (چگونه چنين مى‏گويند) در حالى كه مسيح خود مى‏گفت: اى بنى‏اسرائيل! خدا را بپرستيد كه پروردگار من و شماست، يقيناً هركس به خداوند شرك ورزد، خداوند بهشت را بر او حرام كرده و جايگاهش دوزخ است و ستمگران را هيچ ياورى نيست. همانا آنان كه گفتند: خداوند، يكى از سه تاست، كافر شدند. جز خداى يكتا خدايى نيست. و اگر از آنچه مى‏گويند دست برندارند، به كافران از اهل‏كتاب آنها قطعاً عذابى دردناك خواهد رسيد. آيا توبه نمى‏كنند و از او آمرزش نمى‏طلبند؟ در حالى كه خداوند، آمرزنده‏ى مهربان است. مسيح پسر مريم، فرستاده‏اى بيش نيست كه پيش از او نيز پيامبرانى بودند ومادرش بسيار راستگو و درست كردار بود، آن دو (همچون ساير انسان‏ها) غذا مى‏خوردند. (پس هيچ كدام خدا نيستند،) بنگر كه چگونه آيات را براى مردم بيان مى‏كنيم، پس بنگر كه اين مردم چگونه (از حقّ) روى‏گردان مى‏شوند. (قرآن كريم- آيات 75-72 از سورۀ مائده)

 

مسیحیان و یهودیان در قرآن

اما قرآن در مورد مسیحیان و یهودیان تصریح دارد که:

 النَّاسِ عَدَوَةً لِّلَّذِينَ ءَامَنُواْ الْيَهُودَ وَالَّذِينَ أَشْرَكُواْ وَ لَتَجِدَنَّ أَقْرَبَهُم مَّوَدَّةً لِّلَّذِينَ ءَامَنُواْ الَّذِينَ قَالُواْ إِنَّا نَصَرَى‏ ذَ لِكَ بِأَنَّ مِنْهُمْ قِسِّيسِينَ وَرُهْبَاناً وَأَنَّهُمْ لَا يَسْتَكْبِرُونَ‏وَإِذَا سَمِعُواْ مَآ أُنزِلَ إِلَى الرَّسُولِ تَرَى‏ أَعْيُنَهُمْ تَفِيضُ مِنَ الدَّمْعِ مِمَّا عَرَفُواْ مِنَ الْحَقِّ يَقُولُونَ رَبَّنَآ ءَامَنَّا فَاكْتُبْنَا مَعَ الشَّهِدِينَ‏ وَمَا لَنَا لَا نُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَمَا جَآءَنَا مِنَ الْحَقِّ وَنَطْمَعُ أَن يُدْخِلَنَا رَبُّنَا مَعَ الْقَوْمِ الصَّلِحِينَ‏

قطعاً سرسخت‏ترين مردم را در دشمنى نسبت به اهل ايمان، يهوديان و مشركان خواهى يافت، و نزديك ‏ترينشان را از نظر دوستى با مؤمنان، كسانى خواهى‏يافت كه مى‏گويند: ما نصرانى هستيم. اين (دوستى) به آن جهت است كه برخى از آنان كشيشان وراهبانند وآنان تكبّر نمى‏ورزند. و (آن مسيحيان) هرگاه آياتى را كه بر پيامبر نازل شده مى‏شنوند، مى‏بينى كه چشمانشان از اينكه حقّ را شناخته‏اند از اشك لبريز مى‏شود ومى‏گويند: پروردگارا! ما ايمان آورديم، پس نام ما را در زمره‏ى گواهى‏دهندگان (به حقّ) بنويس. و (مى‏گويند:) چرا به خداوند و حقّى كه (از سوى او) براى ما آمده ايمان نياوريم؟ در حالى كه اميد داريم پروردگارمان ما را همراه صالحان وارد (بهشت) سازد. (قرآن كريم- آيات 84-82 از سورۀ مائده)

لَيْسُواْ سَوَآءً مِّنْ أَهْلِ الْكِتَبِ أُمَّةٌ قَآئِمَةٌ يَتْلُونَ ءَايَتِ اللَّهِ ءَانَآءَ الَّيْلِ وَهُمْ يَسْجُدُونَ‏ يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْأَخِرِ وَيَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَيُسَرِعُونَ فِى الْخَيْرَ تِ وَأُوْلَئِكَ مِنَ الْصَّلِحِينَ‏وَمَا يَفْعَلُواْ مِنْ خَيْرٍ فَلَن يُكْفَرُوهُ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِالْمُتَّقِينَ إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ لَنْ تُغْنِىَ عَنْهُمْ أَمْوَلُهُمْ وَلَآ أَوْلَدُهُم مِّنَ اللَّهِ شَيْئاً وَأُوْلَئكَ أَصْحَبُ الْنَّارِ هُمْ فِيهَا خَلِدُونَ‏ مَثَلُ مَا يُنْفِقُونَ فِى هَذِهِ الْحَيَوةِ الْدُّنْيَا كَمَثَلِ رِيحٍ فِيهَا صِرٌّ أَصَابَتْ حَرْثَ قَوْمٍ ظَلَمُواْ أَنْفُسَهُمْ فَأَهْلَكَتْهُ وَمَا ظَلَمَهُمْ اللَّهُ وَ لَكِنْ أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ‏

اهل كتاب همه يكسان نيستند، طايفه‏اى از آنها (به طاعت خدا) ايستاده، آيات الهى را در دل شب تلاوت مى‏كنند و سر به سجده مى‏نهند. آنان به خدا و روز قيامت ايمان دارند و امر به معروف و نهى از منكر مى‏كنند و در كارهاى خير شتاب مى‏ورزند و آنان از افراد صالح و شايسته هستند. و آنچه از خير انجام دهند، هرگز درباره آن ناسپاسى نبينند و خداوند به (حال) پرهيزكاران داناست. همانا كسانى كه كافر شدند، هرگز اموالشان و اولادشان چيزى از (عذاب) خدا را از آنان دفع نخواهد كرد و آنها همدم آتشند، همواره در آن ماندگار. مَثَل آنچه در اين زندگى دنيا انفاق مى‏كنند، چون مَثل بادى است كه در آن سرما و يا گرماى شديدى باشد، بر كشتزار قومى كه بر خود ستم كرده‏اند بوزد، پس آن را از بين ببرد. خداوند به آنان ستم نكرده است، بلكه آنان به خويشتن ستم مى‏كنند. (قرآن كريم- آيات 117- 113 از سورۀ آل عمران)

 

احترام اقلیت ها در اسلام

با وجودیکه این انحرافات از دیدگاه اسلامی نسبت به عقاید مسیحیان و یهودیان وجود دارد، لیکن مسلمانان موظفند احترام آنها را نگه دارند و در حکومت اسلامی حقوق آنها را رعایت نمایند و بلکه در مشترکات مایل به همکاری هستند.

الْكِتَبِ تَعَالَوْا إِلى‏ كَلِمَةٍ سَوَآءٍ بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمْ أَلَّا نَعْبُدَ إِلَّا اللَّهَ وَلَا نُشْرِكَ بِهِ شَيْئاً وَلَا يَتَّخِذَ بَعْضُنَا بَعْضاً أَرْبَاباً مِّنْ دُونِ اللَّهِ فَإِنْ تَوَلَّوْاْ فَقُولُواْ اشْهَدُواْ بِأَنَّا مُسْلِمُونَ

بگو: اى اهل‏كتاب! به سوى سخنى بياييد كه ميان ما و شما مشترك است. جز آنكه خداوند را نپرستيم وچيزى را شريك او قرار ندهيم و بعضى از ما بعضى ديگر را بجاى خدا ارباب نگيرد. پس اگر (از اين پيشنهاد) سرباز زدند، بگوييد: گواه باشيد كه ما مسلمان و تسليم خدائيم. (قرآن كريم- آيۀ 64 از سورۀ آل عمران)

کشیشی که در آمریکا مردم را به آتش زدن قرآن دعوت کرده بود، پرونده تجاوز به کودکان او در دادگاه مطرح بود و با کمک صهیونیستها نجات یافت. این شیوه صهیونیستها است که به سراغ فاسدترین کشیش ها رفته و با کمک به آنان، از مخمسه خود ساخته، روح و زبان آنها را در اختیار می گیرند، حال آنکه بسیارند کشیشانی که از این حرکات او بسیار ناراحتند.

آتش زدن قرآن به این دلیل است که منطق آنها در مقابل قرآن ضعیف است و خود را در جبهه منطق شکست خورده می یابند و می خواهند مردم را از آشنایی با قرآن باز دارند.

 

مباحثه دینی

ما در مقابل به آنها اهانت نمی کنیم و هر چند اهانت کنندگان به مجازات خواهند رسید، لیکن هرگز انجیل را هر چند آنرا تحریف شده می دانیم محترم میشماریم، لیکن همانطور که پیامبر اسلام (ص) فرمودند: "ما کسانی هستیم که در مورد  دین خدا به مباحثه می پردازیم"